Living in California part 2

Dzisiejszy post zacznę od pogody. Wiem, że to temat mało pociągający, ale tej kwestii naprawdę nie mogę przemilczeć (chyba, że tak jak ja, chcecie spędzić większość czasu w tej samej bluzie :p). Wychodząc z założenia, że Kalifonia jest słoneczna i ciepła przez cały rok (na filmach widziałam, to wiem :p) zabrałam same przewiewne szmatki na upały (oprócz oczywiście wcześniej wspomnianej bluzy do samolotu). I to był niestety błąd, przez/dzięki któremu ja i moja granatowa bluza zbliżyłyśmy się do siebie jak jeszcze nigdy wcześniej (dobrze, to jest już ostatni raz kiedy wspominam o mojej bluzie, może w tym miejscu oficjalnie jej podziękuję za wytrzymanie ze mną tych trzech tygodni, a to wcale nie jest takie łatwe...). Przechodząc do meritum, ujednolicanie pogody dla całej Kaliforni byłoby trochę głupim pomysłem, dlatego skupię się przede wszystkim na wybrzeżu (które i tak takie przewidywalne nie jest). Ogólna zasada jest taka, że kalifornijskie poranki i wieczory są mocno chłodne i zazwyczaj zachmurzone. Koło południa słońce wychodzi zza chmur i wtedy oczywiście robi się ciepłej (czasami wręcz bardzo ciepło), ale już o godzinie 18 znowu się ochładza. Oczywiście nie zawsze jest tak samo, czasami już od rana świeci słońce, czasami cały dzień jest pochmurno, czasami mgliście, ale raczej nigdy upalnie. Pagórkowate ukształtowanie terenu i wpływ Pacyfiku też nie są bez znaczenia. Każde miejsce ma swój specyficzny mikroklimat, np. na wybrzeżu L.A. jest dużo chłodnej niż trochę wgłąb lądu w Downtown. O San Francisco będzie jeszcze osobny post, ale to miasto nie należy do najcieplejszych (chyba, że miałam akurat pecha :p). Natomiast kiedy jedziemy już w kierunku Newady, na wschód, wtedy zaczyna się robić naprawdę ciekawie (czterdzieści stopni, pustynia i co kilkadziesiąt kilometrów stacja benzynowa ze Starbucksem i Burgerkingiem w komplecie). 

Ogólnie wniosek na przyszłość jest taki: lepiej wziąć trochę cieplejszych rzeczy niż potem marznąć w cieniutkich sukieneczkach. Muszę też zmartwić zwolenników mocnej opalenizny, trudno jest się opalić na wybrzeżu (może inaczej, trudno jest się opalić mi - osobie, która nie cierpi leżeć na plaży, woli wałęsać się po okolicy z apratem, moja mama, urodzona plażowiczka, opaliła się bardzo ładnie ;)). Dla mnie (gdybym jeszcze miała może z jedną bluzę :p) taki klimat jest idealny. Cały rok jest ciepło, ale nigdy za gorąco, nie pada i przede wszystkim można spacerować, ćwiczyć, biegać bez zbytniej zadyszki (co by było trudne np. na Florydzie, gdzie wejście do sklepu z klimatyzacją,  po kilku minutach przebywania na ulicy, jest istnym wybawieniem ;)). Dlatego polecam Kalifornię i uczulam na przyszłość w sprawie wyboru ubioru do walizki :)

I know that the topic - weather - isn't incredibly alluring, but I've decided to start today's post with this very one, because it's really worth knowing something about the weather in California (at least if you don't want to spend most of the time wearing the same sweatshirt, as I did :p). According to me most people think that California is always so sunny and warm (ok, I think so ;)) that's why I took with me only airy things, absolutely ideal for the heat (of course despite my above-mentioned sweatshirt for the flight). And that was a really big mistake, which brought me and my lovely, navy blue sweatshirt together like never before (ok, I promise you, this is the last time when I write about my sweatshirt and here I would like to thank it for being always with me during these three long weeks... and believe me, it's not so easy :p). But now the core of the topic. The weather unification for the whole California is not such a great idea, that's why I would like to focus most of all on the coast (which is unpredictable as well). I will tell you the general rule - Californian mornings and evenings are mostly cool and cloudy. The sun starts shining at noon and then it becomes warmer (sometimes very warm), but about six p.m. it becomes again much cooler and windier. Obviously the weather is not always the same, sometimes the sun is shining  in the morning, noon and night, sometimes the sky is overcast the whole day, sometimes it is foggy but never ever roasting hot. The Pacific Ocean and hilly topography have an impact on the Californian weather too, every place has its own specific microclimate, e.g. on the L.A. coast it is much cooler than inland in downtown. I'm planning to make an individual post about San Francisco, but now I can tell you that this very city is really cool (or maybe I had bad luck?). And when we are getting closer to Nevada, eastwards then is becomes really interesting ( 40 degrees, deserts and only petrol stations with Starbucks and Burger-king). 

The general conclusion for the future sounds - it's better to take some warmer stuff rather than freeze wearing airy dresses. I should caution and upset a little bit all fans of a strong suntan, it is not so easy to catch some sun on the coast (or it is maybe hard for me, frankly speaking I'm not a sunbathing type, instead of lying on the beach I prefer bumming around with my photo camera, but I must say that my mummy, a real sunbather, got a beautiful suntan ;)). For me this climate (if I only had had one more sweatshirt...) is nearly ideal. The whole year it's warm, but never too hot, it's (almost) never raining and most of all you can stroll, run, work out without being short-winded (I mean a comparison to Florida, where air conditioning is a real lifesaver ;)). That's why I do recommend California, but remember about choosing proper clothes to your suitcase! :)

blouse - Massimo Dutti, shorts - Forever21, sunglasses - Prada

Nigdy nie sądziłam, że się tak rozpiszę na temat pogody! Czas skończyć te moje rozważania i przejść do pewnego sportu, według mnie nierozerwalnie związanego z Kalifornią czyli do surfingu :) Pacyfik stwarza przecież idealne warunki do śmigania po falach, dlatego moim codziennym rytuałem w Huntington Beach (nieprzypadkowo nazywanym  'the Surf City USA') było podglądanie surferów i robienie im zdjęć w akcji ;) Wtedy obiecałam sobie, że kiedyś na pewno muszę spróbować tego sportu. W końcu osoba wychowana na bajce o Arielce, zakochana w niej po uszy (cały czas, dowód ;)) i kochająca pływać musi też umieć surfować, bez dwóch zdań!

I would never suppose that I could write such a long text only about the weather (but life is so unpredictable, isn't it?). It's high time to finish this topic and begin the different one. Which sport is tied up with California? Of course surfing! Pacific makes ideal conditions for sliding along the waves, that's way my daily ritual in Huntington Beach (called also the Surf City USA and not by chance) was watching surfers and taking them photos in action ;) At this very moment I have promised myself that some day I must try this amazing sport. Eventually the person, who was brought up together with a fairy tale about a little mermaid Ariel, has fallen in love with her (and I still keep loving her deeply, this is a proof ;)) and is a keen swimmer, should be able to surf, no two ways about it! 

A to jeszcze specjalny słowniczek dla surferów, który znalazłam w lokalnej gazecie, może komuś się przyda ;)/And this is additionally a special glossary for surfers which I've found in the local newspaper, I hope it will be useful,  have fun! :)

• Amped - The state of adrenaline-fueled bliss after a good ride or day of surfing.
• Ate it - What you don't want to do. This is result of a bad ride or a wipeout when the wave wins and you lose.
• Barrel - Where you want to be. This is the hollow of a breaking wave that allows surfers to get inside.
• Firing - What waves are doing on good surf days
• Frube - Like a guy who can't get a girl to dance with him, this is a lad who spends the day out on the water and never catches a wave
• Green room - The space inside the barrel, so named for the distinctive light created by the sun shining through the wave. A literal place but a spiritual one, too. 
• Radolescent - A young surfer with radical skills. 
• Rip - To surf to your full potential and abilities.
• Vaycay - A radical and awesome vacation. Like you'll have in California! :)

W poprzednim poście obiecałam, że będę kontynuwać temat amerykańskiego społeczeństwa, a ja zawsze dotrzymuję obietnic :) Dzisiaj bardziej pod względem wieku, upodobań rodzinych... i zwierzęcych ;) 

Pierwsze co rzuca się w oczy to duża liczba dzieci i osób młodych. Amerykanie to wbrew pozorom bardzo rodzinne społeczeństwo, rodzinna z trójką dzieci jest bardzo powszechnym widokiem (i gromadką psów ;)). Z psem można biegać, jeździć na rowerze, pójść na plażę (oczywiście specjalną dog beach), ogólnie rzecz biorąc można wszystko (psy mogą też brać ślub - widziałam specjalne salony ;)). Jako, że przez cały wyjazd nie wypuszczam mojego aparatu z ręki, zostałam zapewne uznana przez pewną Panią za doświadczonego fotografa, który będzie w stanie zrobić jej ładne zdjęcie 'z rodziną'. Rodzina to była gromada małych piesków w różowych strojach, zapomniałam dodać małych, ROZBRYKANYCH piesków, których ujęcie razem z 'mamusią' nie było wcale takim łatwym zadaniem ;) Oczywiście nie jest też tak, że w życiu społecznym biorą udział tylko ludzie młodzi, starsi Amerykanie w żadnym wypadku nie rezygnują z uroków życia. Są aktywni, uśmiechnięci i na pewno nie marnują swojej jesieni życia. Tak samo ma się sprawa z ludźmi niepełnosprawnymi, nie próbują się izolować, starają się żyć normalnie i dlatego są też tak traktowani przez osoby zdrowe - normalnie, bez żadnego społecznego tabu. Otwartość i bezinteresowny uśmiech - tego jeszcze my Europejczycy w większości musimy się nauczyć.

In the previous post I've promised that I will continue the issue of the American society and I always keep my word :) So today something about the age, family and their lovely pets. 

The first most striking thing is a big number of children and young people. Contrary to popular a opinion American people are a really familiar society, a family with three children is a common sight (and of course with a couple of dogs ;)). Together with your dog you can run, cycle, go on the beach (obviously dog beach),  generally you can do with your lovely pet whatever you want (dogs can get married - I have seen the special salons ;)). During my whole trip me and my photo camera are inseparable and this is probably the reason why one lady found me an experienced photographer who is able to take her photo with 'the whole family'. And this whole family that was a couple of small, pink dressed doggies, I should add small, pink dressed, SPORTIVE doggies and taking photo of them and their 'mummy' wasn't so easy, trust me ;) Of course not only young people attend social life, the elderly don't resign the active, colourful way of life. They are smiling, lively and don't waste their afternoon. The disabled also try to lead a normal life, they don't isolate and healthy people treat them in a perfectly natural way, without any social tabu. The frankness and disinterested smile - we, European people should learn these character traits.

Chciałabym dziś zacząć jeszcze jeden temat (bo na pewno go jeszcze rozwinę). Trudno mi jakoś go nazawać, ale roboczo powiedzmy, że chodzi o historię, a raczej jej brak. Przenieśmy się na chwilę do Europy. Jesteśmy w jakimś nikomu nie znanym, uroczym włoskim miasteczku, stojący na środku kościół został zbudowany w VI wieku, ale to nikogo nie dziwi, przecież to codzienność. Europejczykom, otoczonym zabytkami z każdej stony, ta cała historyczniść po prostu spowszedniała. Za to Amerykanin, przebywając na  starym kontynencie, jest tą ilością historii z jednej stony zachwycony, z drugiej przytłoczony. I trudno mu się dziwić, szczególnie takiemu Kalifornijczykowi (cały rozwój Kaliforni zaczął się właściwie dopiero w drugiej połowie XIX, w okresie 'gorączki złota'). Na przykład w nadmorskim Huntington Beach jedyny zabytek to najstarszy dom w całym mieście (z 1904 roku!). W porównaniu do nas Amerykanie znajdują się jeszcze we wczesnym dzieciństwie i może dlatego tak cenią swoją historię i hucznie obchodzą święta narodowe (Independence Day). Wydaje mi się, że mają delikatny kompleks braku prawdziwej historii i kultury. Może dlatego co i rusz natrafiałam na 'vintage sklepy', w których można kupić różne ciekawe starocie w iście 'amerykańskim' stylu, taka namiastka historii... Chociaż z drugiej strony Amerykanie to przecież w większości Europejczycy. I teraz sytuacja się komplikuje..., czy to nowy rozdział czy zupełnie inna historia, jak sądzicie?

I would like to begin one more topic today (it will be continued for sure). It is hard to name it, but for the time being, provisionally I can tell you that it's going about the history or rather lack of it. Now I would like to move to Europe. We are in an unknown, lovely, Italian town, in a middle of that town a church is situated that was built in the 6th century. But no one is astonished, for citizens of that town it is everyday life. This whole historicity  becomes common for European people who are swamped with monuments.  The American, being in Europe, is fascinated by this amount of history but on the other hand overwhelmed. It comes as no surprise, especially if you think about the Californian (the whole development of California began in the mid-18th century, during 'the gold rush'). For example the only antique in Huntington Beach is the oldest house in the city (built in 1904!). Comparing USA to our old continent, Americans are in their early childhood and maybe that is the reason why they value so much their history and national holidays (Independence Day). According to me they have a delicate complex of lack of a real history and culture. Being in California I was striking all the time on 'vintage shops/antique stores' where you can buy various, interesting, 'old American style' bric-a-brac, such a makeshift of history... However on the other side Americans are in the majority European. And now the situation isn't clear..., is it a new chapter or a totally different story? What's your opinion, Guys (like Americans would say ;))?  I'm just curious :)

shirt, shorts - American Apparel

Place: Los Angeles (Santa Monica), Huntington Beach 

Photos: Oleszka, Mamulka

Living in California...

Szczerze mówiąc długo zabierałam się do napisania tego posta. Bo jak w dość krótkim poście (podobno nikt nie lubi dłuuuugich tekstów :p) streścić moje mądre (i mniej mądre ;)) przemyślenia na temat przesławnej, słonecznej (nie zawsze) Kalifornii... Na szczęście z pomocą przyszedł mi pewien artykuł w magazynie 'Fluter' (po niemiecku, więc odsyłam tylko takich niemieckich entuzjastów jak ja :p). W skrócie artykuł opisuje Europę oczami Amerykanina, więc pomyślałam, że mogę zrobić to samo, tylko oczywiście odwrotnie :) 

Frankly speaking it took me some time to start on writing this very post. Trust me, it's not so easy to sum up (in a quite short post, I've heard that no one likes extremely long texts :p) my pretty wise (sometimes not so much,really ;)) reflections after my tour around famous and sunny (unfortunately not always) California.  Luckily I've read a really good article in the 'Fluter' magazine (only in German, for such German enthusiasts as myself :p) This very article describes Europe from the viewpoint of an American, so I've thought that I can do something similar, but of course exactly the opposite :)

Pierwsza uderzająca rzecz? Wszystko jest w rozmiarze XXL, samochody, ulice, sklepy, jedzenie... wreszcie ludzie. Oczywiście generalizuję, ale prawda jest taka, że w całych Stanach problem otyłości jest naprawdę bardzo widoczny. Chociaż z drugiej strony to właśnie w Kalifornii narodziła się ta cała moda na zdrowy styl życia (organiczne jedzenie, slow food, farmers markets, joga, bieganie i tak dalej...) i muszę przyznać, że taki sposób bycia także bardzo rzuca się w oczy. Dwie skrajności, o których natężeniu w dużej mierze decyduje dzielnica, a raczej jej 'stopień bycia modną'. Wiadomo, im modniejsza dzielnica tym wszyscy chudsi, piękniejsi, wysportowani, a wszystko co nas otacza jest oczywiście bio. Większe pieniądze = większa świadomość? Już kiedyś pisałam w kontekście mojego uzależnienia od wody kokosowej, że wszystkie 'trendy' zaczynają się zawsze w Kaliforni, potem przechodzą na całe Stany, Europę i wreszcie cały świat (z wyjątkami). Teraz już wiem skąd to moje zdrowe odżywianie, ja po prostu nawet podświadomie staram się być modna! ;) Albo tak naprawdę urodziłam się w L.A. i jestem rodowitą Kalifornijką, innego wytłumaczenia nie ma :p

The most striking thing? Everything is XXLarge, cars, stores, food... and people themselves eventually. Obviously I generalize, but it's a pure fact that in the whole United States the problem of obesity is really visible. However on the other hand, exactly California is the place where this craze on the healthy lifestyle has started (I mean organic food, row good, slow food, farmers markets, yoga, jogging and so on and so forth  ..) and I must say that such a way of life is striking as well. The society seems to live between two extremes and I have found (which is maybe not so cutting-edge) that it is a district that influences on the lifestyle, although not entirely, I would say that most of all - the degree of 'being in fashion'. It's obvious, the more fashionable district the more beautiful, slimmer, sportier people and everything around us is naturally bio. The more money = the bigger awareness? I have already written (in my post from China about my coconut-water addiction) that all the 'trends' always start in California, then they cross the United States, Europe and finally the entire world (of course with some exceptions). Now I do know why I'm so crazy about the healthy nutrition, I'm trying (even subconsciously!) to be fashionable ;) Or really and truly I was born in L.A. and I'm a true-born Californian, I see no other explanation :p No way!

Sunday Main Street Farmers Market - 2640 Main St, Santa Monica, CA

Asia de Cuba - Mondrian 8440 W Sunset Blvd West Hollywood, CA 90069

 True Food kitchen - 395 Santa Monica Place, Suite 172, Santa Monica, Ca 90401

Muszę przyznać, że widok biegających, jeżdżących (na rowerze, desce, rolkach...), ćwiczących i ogólnie ruszających się ludzi jest niezwykle motywujący! Wydaje mi się, że o moich sportowych zwyczajach jeszcze nigdy tutaj nie pisałam, więc teraz przy okazji - staram się w miarę regularnie biegać i ćwiczyć. Pisząc, że ruch to zdrowie nie będę zbytnio odkrywcza (chociaż mam czasami wrażenie, że niektórzy o tym zapominają...). Jednak trzeba przyznać Amerykanom, że oni naprawdę pamiętają o tym, żeby się ruszać (i nie tylko Ci piękni i młodzi :p), sport uprawiają wszyscy, nawet Ci w trochę gorszej formie, z widoczną nadwagą i tak dalej, to jest naprawdę budujący widok :) 

I must say that the sight of jogging, cycling, skateboarding, roller-skating... exercising and generally moving people is incredibly motivating! I think that I haven't written anything yet about my sports habits, so now by the way - I try to work out regularly (I like jogging the best). If you want to be healthy you should practise sport - it is obvious and uncontested (however I can feel that not all of us remember about that...). But I must say that American people do remember about practising sport (and not only the young and the beautiful ones :p), this is such an inspiring sight! :)

A to ja i moj niesamowity bieg ;)/And this is me and my amazing run ;)

Cwiczenia przed sklepem Louis Vuitton - niezapomniany widok :p/Exercises in front of the Louis Vuitton store - an unforgettable view :p

Kolejna sprawa to ludzie, jak dla mnie najbardziej fascynujący i na pewno najdłuższy temat ze wszystkich (dlatego dziś nie poruszę wszystkich kwestii, żeby nie przynudzać ;)). Patrząc z perspektywy polskiej ulicy można czuć się wręcz zdezorientowanym z powodu tak daleko idącej akceptacji i zadowolenia... z samego siebie. Jeżeli wydaje Wam się, że tylko chodzące ideały mają prawo pokazywać się światu w obcisłych i wiele odkrywających ubraniach to... no cóż...na pewno nie jesteście z USA :p Nie chodzi mi tylko i wyłącznie o to, że całe społeczeństwo jest tolerancyjne (bez szacunku dla inności multikuturowa Kalifornia na pewno by dziś nie była najbogatszym stanem, z jedną z najbardziej potężnych i wpływowych gospodarek na świecie). Patrząc na tych ludzi nie mogłam po prostu wyjść z podziwu dla ich pewności siebie, szacunku dla siebie i własnego ciała. Wydaje mi się, że my w Europie (a w szczególności w Polsce) cały czas jesteśmy pod presją społeczeństwa, cały czas próbujemy dążyć do ideału (w sensie zewnętrznym), a kiedy ta doskonałość jest daleko czujemy się wtedy gorsi, na pewne rzeczy sobie nie pozwalamy, żeby tylko nie wyróżnić się z tłumu i być ocenianym. Brakuje nam tego luzu, który w Stanach jest czymś  naturalnym. Abstrahując już od tuszy, możesz być ubrany jak kompletny kosmita, iść i gadać do siebie, albo pokazywać swój talent na środku ulicy, jesteś wolny, kreatywny i świat stoi przed Tobą otworem... i jak tu nie inspirować się Kalifornią? :)

The next topic I would like to bring up is the people. For me one of the most interesting topics and certainly one of the longest ones (that's why I'm not writing everything about this very issue today, one topic is absolutely enough :p). From the viewpoint of the Polish street you can feel even confused because of such a sweeping self-acceptation and self-satisfaction. If you think that only beauties have the right to wear close-fitting and revealing clothes, obviously you are not from the USA :p I mean not only that the whole society is tolerant (if multicultural California didn't have the respectfulness to the otherness, it wouldn't be the richest State, with one of the most powerful and influential economies of he world). When I was looking at these people I was admiring their self-confidence and self-respect. According to me, we - the European (particularly we - the Polish) are under social pressure all the time, we aspire to be an ideal (I mean the appearance) and when this perfection is unattainable then we feel worse, we don't want to stand out from the crowd and first of all to be weighed up. It is really hard for us simply to put our minds into neutral, in the USA that is something natural. And I'm writing not only about the build, you can be dressed totally crazy, talk to yourself or show your talent in the middle of the street, you are free, creative and only sky is the limit... and how not to be inspired in California? :)

I jeszcze jedna rzecz na zakończenie. Tak wiem, 'Apple' jest 'designed in California', ale naprawdę nie sądziłam, że KAŻDY ma iPhona, iPada i tak dalej... Jednym z ulubionych zajęć Kalifornijczyków jest pstrykanie fotek iPhonem, a moim ulubionym jest pstrykanie jak oni sobie pstrykają...skomplikowane :p Do następnego posta! :) 

And in conclusion something really funny :) I do realize that 'Apple' is designed in California, but I've never thought that everyone, truly EVERYONE has an iPhone, iPad and so on... One of the most favourite activity of the Californian people is shooting pics using their iPhones and my absolutely favourite one is shooting pics when they are shooting... yes, this is a little bit complicated :p Bye, bye for now, till the next post! :) 

 dress - Calvin Klein, bracelet - Swarovski

Place: Los Angeles (Santa Monica), Huntington Beach 

Photos: Oleszka, Mamulka